Selo Bila je dobilo  ime po neogenom laporu na ogoljenim stranama inače šumovitog Tribnja, koje su izdaleka vidljive zbog svoje bele  boje. Selo Bila je zabeleženo u prvom turskom popisu stanovništva krajem 15. vijeka, a biskup Miletić selo označava 1813. kao Karačić (Karagich).

Dva stećka nalaze se u zaseoku Mejdan. Jedan kameni sanduk je obilježen motivom konja i neke životinje u plitkom reljefu. Na lokalitetu zvanom Gaj nalaze se ostaci starog muslimanskog groblja. Nema nišana i vidljivi su samo ostaci kamenih okvira mezarova. Uz cestu Livno-Split je malo pravoslavno grobljе; najstariji spomenici datiraju sa kraja XIX vijeka. Više o ovom groblju možete naći ovde: https://omlivanjska.com/2013/09/13/bila-2/   U Biloj su i dva katolička groblja, oba mlađa.

U selu je više bunara: Baljkov bunar, Bila – koji ne presušuje ni tokom najvećih suša; Ćergovac i izvor potoka Lastva. Biloj pripadaju Karačić, Crni Vrh i Mejdan.

Na popisu 1991. godine, u selu je bilo 772 stanovnika, od toga 762 Hrvatske nacionalnosti a 3 srpske nacionalnosti. Danas u selu više nema Srba.

RODOVI

Srpska porodica, Kozomara, koja je živela u Biloj do 1994. godine, tu se doselila iz Bogdaša. Slave Svetog Jovana.

Danas su u selu samo Hrvati. Hrvatski rodovi u Biloj su: BADROVI – preselili iz Podgradine; BALTE sa Tijarice u Dalmaciji prije 1815. godine; BARACI – iz Bajagića kod Sinja, bilo ih je 1741. godine u Čaprazlijama; BOLOTINI – iz Aržana u Dalmaciji, u Bilu su doselili iz Grboreza; GREBENARI – u Srdevićima su 1741. godine; IVANKOVIĆI – doselili iz Dobranje u Dalmaciji; KOVAČI – iz Ljutog Doca u Hercegovini; KRŽELJI – iz Žeževice kod Zadvarja u Dalmaciji; KUPREŠANIN -doselili sa Kupresa; MILANOVIĆI – iz Otoka kod Sinja; SEMREN (ranije Subašić) -sa Klisa u Dalmaciji; ŠPERCI – iz Dalmacije; VIDOVIĆI – ranije Pravdići iz Dobrog; VRDOLJACI – iz Dalmacije. U Srdevićima su 1741. godine.

————————————————-

Izvori: http://www.lijevno.com i http://www.relax-livno.com